Μια εικόνα από τις πολλές εορταστικές που πλημμύρισαν το διαδίκτυο τις ημέρες της αλλαγής του χρόνου έφερε στο νου μου (τι άλλο;), το ανθοϊαμα Wallnut.
Το ενθουσιώδες και αναγκαστικό σάλτο από την μια βουνοκορφή στην επόμενη. Από το 2017 στο 2018. Κάνεις το σάλτο και στην προσγείωση περιμένεις το χειροκρότημα, όπως σε μια παράσταση τσίρκου, που αυτό είναι όλο κι όλο που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί το θέαμα.
Να αλλάξουν όλα θέλουμε με την αλλαγή του χρόνου, μαγικά και εύκολα, σαν από μόνα τους, χωρίς την δική μας συνειδητή συμβολή. Χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι έτσι μας τοποθετούμε έξω από την ζωή, στην θέση του θεατή και όχι του πρωταγωνιστή της ζωής μας.
Αυτή την χρονιά ας το κάνουμε αλλιώς, ας πειράξουμε το παλιό σενάριο, με έξυπνες καίριες παρεμβάσεις. Δεν θέλει κόπο, θέλει κατανόηση.
1. Πρώτα ας δούμε που βρισκόμαστε, με καθαρή ματιά και χωρίς αυταπάτες μεμψιμοιρία ή αυτό-υποβίβαση. Συνήθως τείνουμε να είμαστε ιδιαίτερα επικριτικοί με τον εαυτό μας και να εστιάζουμε στο τι ΔΕΝ κάναμε ξεχνώντας τα όσα έχουμε πετύχει (και αυτό είναι σίγουρο γιατί αλλιώς δεν θα είμασταν εδώ). Το Chestnut bud είναι το Ίαμα που θα βοηθήσει στην κατανόηση των βιωμάτων και στην αποφυγή επανάληψης των ίδιων λαθών. (εξ άλλου έχει τόσα άλλα να κάνουμε!) Το Pine θα μας μετακινήσει από την θέση του υπεύθυνου για όλα, σε πιο ρεαλιστική θέαση των καθηκόντων μας. Το Larch θα μας βοηθήσει να πάρουμε την θέση μας στην ζωή μας και να σταθούμε με σθένος σ’ αυτήν.
2. Ας κοιτάξουμε βαθύτερα και ευρύτερα, με την ειλικρινή επιθυμία να ανακαλύψουμε τις ρίζες των συμπεριφορών και των πεποιθήσεων μας. Είναι μια καλή ευκαιρία να παρατηρήσουμε επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και που αυτές μας έχουν οδηγήσει. Τι εξυπηρετούν και δεν θέλουμε να τις εγκαταλείψουμε. Τι αγαπάμε βαθειά και κρυφά πίσω από τα «πάθη» μας. Το Agrimony θα βοηθήσει να πέσουν τα προσωπεία και το Sweat chestnut θα ξαναξυπνήσει την πίστη μας στο καλό. Το Mimulus θα διώξει τους φόβους και θα επιτρέψει νέες, πιο ελεύθερες κινήσεις.
3. Ας δούμε τον εαυτό μας ως μέρος ενός συνόλου, με τις επιδράσεις που δεχόμαστε από τον περίγυρο κοινωνικό, επαγγελματικό και οικογενειακό. Τίποτε από αυτά που μας συμβαίνει δεν είναι αυστηρά προσωπικό. Μέσα από τις αρχές της κβαντικής φυσικής γνωρίζουμε πλέον οτι είμαστε μικρότερα ή μεγαλύτερα συστήματα και όσα συμβαίνουν και βιώνονται γύρω μας επιδρούν άμεσα σε μας. Όσο κι αν ο δυτικός πολιτισμός μας εξυμνεί την ατομικότητα, αυτά που μας ενώνουν είναι άπειρα και το «εμείς» είναι έντονα ενεργό, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι. Η κατανόηση των επιδράσεων αυτών στις ζωές μας ενισχύει την αίσθηση του ανήκειν και της συλλογικότητας και επιτρέπει να δεχτούμε με ευψυχία τους νομοτελειακούς περιορισμούς μας. Το Centaury μας επιτρέπει υγιή μεταβλητά όρια μέσα στο σύστημα μας και το Vervain βοηθά να μεταλαμπαδευτεί ο ενθουσιασμός μας σε αρμονία με τους γύρω μας.
4. Ας συνδεθούμε, με τους ανθρώπους, με τα ζώα, με την φύση, με τα πράγματα. Οι περισσότερες εξαρτήσεις είναι αποτέλεσμα απομόνωσης. Όσο συνδεόμαστε τόσο μεγαλώνει μέσα μας η ευγνωμοσύνη και η χαρά της ζωής . Η εμπιστοσύνη και πίστη σε ένα «καλό σύμπαν» που η αφθονία καλύπτει όλες μας τις ανάγκες. Το Aspen θα απομακρύνει τον φόβο για το απρόσωπο «κακό» και το Water violet θα αποκαταστήσει τις γέφυρες της ουσιαστικής ανθρώπινης επικοινωνίας.
5. Ας κάνουμε μικρές αλλαγές που επαναλαμβάνονται καθημερινά. Το να αλλάξω ριζικά αυτό που κάνω εδώ και χρόνια μοιάζει βουνό. Αν τεμαχίσω την αλλαγή σε μικρότερες, «μόνο για αυτήν την φορά» στιγμές, ο στόχος είναι εφικτός. Ένα κόλπο που επιτρέπει στον ενήλικα μέσα μας να ξεγελάσει με καλό σκοπό, τον κακομαθημένο μας παιδικό εαυτό . Κι σιγά σιγά μια καινούργια συνήθεια θα εγκατασταθεί αντικαθιστώντας ήπια και τρυφερά κάτι που δεν βοηθάει πιά. Το Honeysucle και το Wallnut είναι χρήσιμοι αρωγοί μας σ΄αυτές τις μικρές αλλαγές.
6. Ας κάνουμε λάθη. Καινούργια! Η υλοποίηση προϋποθέτει λάθη. Και ο δρόμος για την τελειότητα το ίδιο. Οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις γίνονται μέσα από την κατανόηση των λαθών μας. Τα Scleranthus, Gentian, Larch και Star of Bethlehem θα μας βγάλουν από την απραξία και θα μας οδηγήσουν σε νέες υλοποιήσεις, φέρνοντας τα όνειρα μας εδώ και τώρα.
7. Και τέλος ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να ζήσει. Χωρίς τον φόβο του πόνου, με την κατανόηση της ευθραυστότητας μας και του μεγαλείου που αυτή μας προσφέρει. Στο κάτω κάτω γι΄αυτό ήρθαμε στην ζωή. Για να ζήσουμε, να βιώσουμε. Οι φόβοι μας στηρίζονται σ΄αυτά που μας έχουν ήδη συμβεί. Τις καταστάσεις τις έχουμε ξεπεράσει και είναι ήδη παρελθόν. Το Wild rose θα μας βοηθήσει να «ξεπαγώσουμε» και να ανοιχτούμε στην ζωή και τις εμπειρίες και το Oak να τις ευχαριστηθούμε εν όσω μας συμβαίνουν.
Ζωντανή χρονιά μας εύχομαι, γεμάτη, με τα πάνω της και τα κάτω της, με εμπειρίες που θα μας κάνουν λιγότερο ανόητους , με στιγμές που θα τσαλακώσουν την αλαζονεία μας , με μαθήματα ευγνωμοσύνης στην ήρεμη καθημερινότητα, με θλίψη, που όπως γλαφυρά περιγράφει η γλώσσα μας, είναι η τριβή του παλιού με το καινούργιο….
Χρύσα Κωνσταντιανού – Ανθοϊάματα δια χειρός Φαρμακοποιού
*Το άρθρο της Χρύσας Κωνσταντιανού αναδημοσιεύεται εν όψει της εαρινής ισημερίας, που αποτελεί την αρχή της χρονιάς για τη φύση και για ολόκληρη τη γήινη ζωή!