Εργαστήριο σωματικού θεάτρουφθινοπωρινές ιστορίες – «η θεραπευτική τέχνη της αφήγησης»
«Δώσ’ του κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι να αρχινήσει..»
Μέσα στην ενότητα τεσσάρων εργαστηρίων, που δανείζονται τον τίτλο και το συμβολικό περιεχόμενό τους από τον κύκλο των τεσσάρων εποχών, θα ιχνηλατήσουμε τους δρόμους τεσσάρων παραμυθιών από την Ανατολή, τη Δύση, το Βορρά και το Νότο.
Έχοντας ως πανίσχυρη και αλάθητη έδρα το συλλογικό ασυνείδητο, οι ιστορίες αποτελούν από παλιά αρωγούς στην ψυχική ζωή. Μέσα στη ροή τους συναντά κανείς τα αρχέτυπα, τις δοκιμασίες και τις διαδικασίες εξέλιξης, με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος μέσα από τα γεγονότα της προσωπικής του ζωής.
Ξεκινώντας τη διαδρομή μας από τη Δύση, που σύμφωνα με το Tao αντιστοιχεί στο φθινόπωρο, θα προσεγγίσουμε το παραδοσιακό ουγγρικό παραμύθι (που έκανε μετέπειτα γνωστό ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν) – “Το ασχημόπαπο”.
Θα εστιάσουμε στις έννοιες της εξόριστης ψυχής, της πανάρχαιας αίσθησης της απώλειας, της δύναμης της επιβίωσης και της μετουσίωσης της αρνητικής εμπειρίας σε σοφία.
Στα πλαίσια των τεχνικών του σωματικού θεάτρου, όπου περιλαμβάνονται τεχνικές αναπνοής, διαλογισμού, αυτοσχεδιασμού καθώς και μέσα από το θεατρικό παιχνίδι, θα αφηγηθούμε και θα ενσαρκώσουμε τους ρόλους του παραμυθιού, με σκοπό να εξερευνήσουμε και να δημιουργήσουμε το προσωπικό μας βίωμα μέσα από αυτό – μέσα από μια ιστορία, που διδάσκει κατ` εξοχήν την αποδοχή του εαυτού και τη δυνατότητα της πληρότητας – παρ’ όλες και μαζί με όλες τις αντιξοότητες, που συναντά κανείς στο δρόμο του.
Πότε?
Σαββατοκύριακο, 18 & 19/11/2017
10.00 – 13.00
Πού?
Πόσο?
70 ευρώ (συμπεριλαμβάνεται φ.π.α.)
Διοργανωτής
συντονίστρια
Παράλληλα αποφοιτά από το Θεατρικό Εργαστήρι του Κώστα Καζάκου, έχοντας ως βασικό δάσκαλο το Βασίλη Διαμαντόπουλο. Τα επόμενα χρόνια επικεντρώνεται στη σπουδή του Σωματικού Θεάτρου, όπου μαθητεύει στην Ανέζα Παπαδοπούλου (τετραετές στούντιο), συμμετέχει σε σεμινάρια της Ρούλας Πατεράκη, του Θόδωρου Τερζόπουλου, της Ala Demitova, του Tapa Sudana, στη θερινή Ακαδημία Εθνικού Θεάτρου, σε κύκλο σπουδών αφήγησης παραμυθιού με το Στέλιο Πελασγό και άλλα.
Σκηνοθέτησε το έργο «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» της Χρύσας Σπηλιώτη στο θέατρο 14η μέρα, όπου έπαιξε το ρόλο της Λίζας, (2016), την μουσικοθεατρική παράσταση «Περί Έρωτος» στο θέατρο Χυτήριο (2014), και την παράσταση «Για ένα ζευγάρι ρόδα-μια σπουδή στο Ματωμένο Γάμο», όπου έπαιξε το ρόλο της Νύφης, και παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ Σαντορίνης «Ήχος και Εικόνα» (2009).
Συμμετείχε ως ηθοποιός σε παραστάσεις που παρουσιάστηκαν στην Αθήνα και σε διάφορα Φεστιβάλ (Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, Θέατρο Φούρνος, θέατρο Κνωσσός κ.α.)
Διδάσκει θέατρο από το 2007 σε ομάδες παιδιών και ενηλίκων, ενώ εργάζεται στο παιδικό θέατρο ιδρύοντας το 2014 την ομάδα Κρέμα Κανέλα και δημιουργώντας παραστάσεις που παρουσιάζονται σε σχολεία και Δήμους (2016, «Του Νερού τα παραμύθια», περιοδεία σε σχολεία, 2015 «Τα παραμύθια της γιαγιάς», κινηματοθέατρο Τριανόν, περιοδεία σε σχολεία, 2014 «Η πολιτεία του Βυθού», της Μάρως Λοϊζου, θέατρο Αθηνά, ωδείο Γ. Φακανάς, περιοδεία σε σχολεία, κ.α.).
Την περίοδο 2006 έως 2014 εμψύχωσε τη θεατρική ομάδα του Ελευθεριακού Συνδέσμου Απεξάρτησης, σκηνοθετώντας παραστάσεις με τη συμμετοχή των απεξαρτουμένων (2014, «Φερσεφόνη, η διδαχή της απουσίας», του Γ. Οικονομόπουλου, θέατρο Χυτήριο, 2008, «Σαν τίποτα να μην είχε γίνει», θέατρο της Ημέρας, 2007, «Η Ψεύτρα» του Ζ. Κοκτώ, θέατρο Φούρνος).
Έχει υπάρξει συνεργάτης δραματουργίας σε σεμινάρια δραματοθεραπείας και έχει συμμετάσχει σε συνεδρια με θέμα την Τεχνη και την Ψυχιατρική (Χανιά, Αθήνα). Την περίοδο 2012-2015 δημιούργησε εργαστήρια Σωματικού Θεάτρου στην Αλόννησο, αντλώντας θέματα από τη μυθολογία.
Έχει παρακολουθήσει διετή κύκλο σπουδών λογοτεχνικής μετάφρασης στην Ελληνοαμερικανική Ενωση και έχει συμμετάσχει στη συλλογική μετάφραση βιβλίων των εκδόσεων Κοχλίας.
Είναι ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας «Κυματομορφή».